عارفی گوید:قرائت قرآن می کردم،ولی درخودم لذت و شیرینی احساس
نمی کردم.به خودم گفتم:آنگونه قرآن بخوان که گویی آن راازرسول خدا(ص) می شنوی،مدتی این گونه تلاوت کردم،مقداری از تلاوت لذت بردم.بعد به خودگفتم:آن گونه بخوان که گویی آن را از جبرئیل می شنوی،پس از این بود که لذت و شیرینی تلاوت بیش تر شد.بازبه خودگفتم:قرآن را آن گونه تلاوت کن که گویی ازخود خدا می شنوی.
آن گاه بودکه تمام لذت و شیرینی تلاوت قرآن نصیب من شد.
نظرات شما عزیزان:
